woensdag 28 maart 2018

Schroefaskoker etc

Het gat voor de schroefaskoker was er globaal al een tijdje, maar moest nu maar eens preciezer. Stukje voor stukje voorzichtig bijwerken met de snijbrander

Piet werkt verder aan de doft hoeklijntjes. In dat soort precisie maatwerk gaat enorm veel tijd zitten. 

weer eens wat spullen verzameld

Nu het gat globaal op zijn plek zit, kan de koker nauwkeurig geplaatst worden met behulp van de schroefaskoker binnen, de as en de mallen. De ruimte tussen de twee buizen vullen we op met elektroden eindjes


check check dubbel check; hij kan! gelukkig maakte Piet de binnenmal demontabel zodat de binnenkoker weer eruit kan voor verder ijzerwerk

Het opnieuw opbouwen van de hak bijvoorbeeld. Omdat het einde nogal instabiel is, scheef oogt, en een tijdje gebruikt is om het schip omhoog te houden, controleren we of het puntje nog in lijn staat. daarvoor is het toch het makkelijkst om het roer erin te hangen. En wat blijkt, helemaal niet in lijn... 


Dus stoken we het warm en vervormen we het totdat het wel recht is

we willen ook een gedeeltelijk tunneltje maken voor boven de schroef. Tijdens het varen zuigt hij behoorlijk veel lucht aan, en is er daardoor veel ballast nodig. We schetsen aan de hand van wat theorieën maar voornamelijk op gevoel de koker in 2D. Ook een malletje walsen we.

Helaas was Jens toch iets te onzorgvuldig met het groter maken van het gat en is er dus een grote kier zichtbaar. Uiteindelijk mocht hij het ook zelf dicht lassen. Wie een gat te groot maakt, moet op de blaren zitten ofzoiets dergelijks. 
Uiteindelijk lukt het de pijp van boven af te lassen met wat tips van Joram. Aan de onderkant is wel een mooi slakken chaos ontstaan, maar hiervoor biedt de slijptol uitkomst. Aan de buitenkant wordt het daarna ook rondom afgelast. 

Adriaan neemt de tunnel op zich. Samen met Piet walst hij de plaat. 

De overlengte wordt eraf geslepen. 

Buiten ook afgelast

en binnen ziet het er ook niet verkeerd uit. 


Na wat pogingen besluiten we dat de verticale nagels in het hoeklijntje van Piet niet aan te houden zijn. Piet maakt dus slotbouten op maat  (lengte en afronding) en zet ze goed aan. Ook netjes!


De las wat gevlakt zodat de verf wat beter houdt straks. 

De koker is een beetje kromgetrokken naar stuurboord, zoals je op deze foto kunt zien. Gelukkig hebben we een ruime marge binnen de buitenpijp!

Na een globale schatting van de vorm brandt Adriaan die vorm eruit. 




Het komt in de buurt, nog wel wat aanpassingen nodig. Nu zie je ook waarom die hulpstrippen naar de koker zo vreemd gebogen lopen, zodat we wat ruimte hebben voor de tunnel!


Jens werkt ondertussen door aan de achter scheg/hak. Die bestaat uit een gevormd rechthoekig massief profiel en een opvullende plaat

Zo ziet dat er dan uit. Die opvullende plaat is zo groot om de zeileigenschappen te bevorderen. Ook weer met betrekking tot de loefgierigheid. 

We vinden dat er een gekanteld stripje aan het einde moet komen, zodat het schroefwater wat naar beneden gedwongen wordt, en zodat de schroef in zijn achteruit minder snel lucht trekt. Adriaan zoekt uit (en vindt) een geschikte methode om een dergelijk dubbel gekromd stripje te maken. Eerst door de spantenbuiger, en daarna door de wals blijkt een goede methode. Het resultaat mag er zijn!


De strip last hij af tegen de tunnel om het vervolgens netjes vlak te slijpen. 

Op zijn positie afgelast en wel, ziet het er zo uit. De uiteindes moeten nog een afronding krijgen natuurlijk. 





Nog wat strippen erin voor de stijfheid en tegen het trillen van de koker. 


Draaierij Brouwer

We moeten ook de schroefaskoker nog inbouwen. We gaan een binnen- en buitenbuis gebruiken zodat we de binnenbuis zo min mogelijk belasten van krimp processen door lassen. Op de binnenbuis moet draad gesneden worden voor de glanden. Hiervoor kregen wij proffessionele hulp van Sam Brouwer. We gebruikten de draaibank van de buurman; wikkelaar van Luijk. Ook dank aan meneer van Luijk voor het gebruiken van de draaibank. 
De draaier aan het werk


Buiten de camera om kijkt hij ook weleens minder serieus, wees gerust 
Ook was hij bereid nog een morse verloop aan te passen naar onze wensen

En zie daar het resultaat: maatwerk! Nu kunnen we weer verder met de schroefaskoker en zaken daar omheen

Ander klinkwerk

We gaan weer door, er is nog genoeg te doen! Piet kort voor de doft een aantal nagels in. 

De laatste plaat klaar voor montage


Maar eerst klinken we nog twee hoeklijnen aan het schot. De hoeklijnen zaten al een paar jaar op zijn plek met bouten en moeren omdat we er niet goed bij konden met klinken. Nu hadden we wat meer ruimte en een speciale korte klinkhamer van Joram. 

Er rest nog meer voorbereiding voor het monteren van de laatste plaat. De stuik waar de plaat op moet aansluiten was door het drukken en lassen wat naar binnen rond gaan staan. Met een sterk bind en een aantal lijmklemmen krijgen we het toch weer vlak. 

Piet en Adriaan monteren de doft. Het blijkt dat het schip door de verbouwing toch ietsjes breder is geworden (ongeveer 7 mm). Net genoeg om de gaten van de schotjes niet aan te laten sluiten. Hier proberen ze met een kettingtakel de boorden wat naar elkaar te trekken. Dit blijkt niet succesvol en dus besluit Piet om van één van de schot hoeklijntjes de gaten dicht te lassen en opnieuw te boren op de juiste plek. 

De vlakplaat op zijn plek. Weer een stuk te lassen!

Piet last alles in het vooronder binnen af

Jens doet het stuk achter het schot

En buiten ook


Dan kunnen we eindelijk Piet zijn meesterwerk klinken. Het is nog een hele toer om de nagels aan te houden tussen de twee zijden van de doft. Met een pneumatische aanhouder van Joram lukt het Adriaan en Piet uiteindelijk met een hoop gepriegel om de nagels aan te houden. Gelukkig zijn dit koude nagels (8mm) en is er dus niet zo een haast bij geboden. 



Bijzonder krap en dan ook nog boven het hoofd

Maar het resultaat mag er wezen. De onderzijde van de schotjes is aangepast zodat het water gemakkelijk van achter naar voren doorloopt. Daar lassen we het schotje aan het vlak. 

Klinkwerk blijft toch mooi


Ook nog een foto van de dolboorden die we eerder al klonken. Dat maakt toch een hoop af. 





Van die rode kleur worden wij blij!


De twee hoeklijntjes die de doft in de zij aan de huid verbinden en opsluiten moeten nog geklonken worden. Ook die past niet meer aan één kant. Piet speelt vakkundig een beetje vals door een nieuwe flens eraan te lassen, en zo gelegenheid voor nieuwe gaten te maken. 

Adriaan werkt nog wat spanten na

En we plaatsen ook een strip daar, waar twee planken van de buikdenning eindigen en stoppen, en dus een brede flens nodig hebben. Ook deze voorzien van waterloopgaten. 

Het gereedschap rek behoeft ook weer eens wat revisie...

Dan klinken we ook het de nagels door de spanten van het voorschip. Toch nog een stukje geklonken vlak! (op de landen en stuiken na dan..)